Hulp aan familie in Cave Grande

Edvânia is de moeder van Marina en Dállia, 2 zusjes die nu, maar ook al in 2009-2012, bij ons op het semiinternaat komen/kwamen. De meisjes zijn 6 en 9 jaar. Moeder heeft het heel moeilijk dit jaar. Ze is sinds januari haar baan kwijt.

Zij werkte bij een oudere man die op een sítio woonde niet ver bij ons vandaan. Hier was ingebroken en deze man werd zelf ook door de bandieten op hardhandige wijze behandeld. Behalve zijn auto hadden ze nog vele andere waardevolle spullen meegenomen. De kinderen van deze man wilden niet meer dat hun vader alleen op de sitio bleef wonen en hebben hem dus meegenomen naar de stad.

Bij een andere familie werkte Edvânia 1 dag in de week, waar ze een zieke moeder verzorgde en een deel van de huishouding deed. Maar deze vrouw is inmiddels overleden en dus was ze daar ook niet meer “nodig”. Ze moet nu proberen rond te komen van ± 80 euro in de maand. Dat is onmogelijk!!!

Daar kan zelfs één persoon niet van eten en drinken in de maand, laat staan zij met z’n drieën. Edvânia is al járen bezig met het opbouwen van een eigen “huisje”. Het is er maar heel klein: een keukentje, twee slaapkamertjes en een douche met toilet, waar, als je doucht, de helft van de douche nat wordt… Ze woont nu nog bij haar broer in, die haar en de meisjes zo behandeld dat dit al een paar jaar flinke stress geeft. Uit wanhoop heeft Edvânia in de maanden aug en sept, tot 2 keer toe zelfmoord geprobeerd te plegen, omdat ze “het leven niet meer aankan”.

Ze wil verder samen met God, maar heeft ook heel erg een baan nodig en financiën om haar huisje af te kunnen krijgen. Twee Nederlandse vrijwilligers die hier in de maand juli bij ons waren, hebben haar hele huisje van binnen geverfd, het ziet er heel netjes uit. Ik heb uit mijn eigen keuken vorige week donderdag een 3 delige keukenkast laten halen en bij haar laten brengen. Eén van onze vrijwilligers die we in kunnen schakelen wanneer nodig is,( hij is meubelmonteur in het seculiere leven) heeft deze klus voor ons geklaard. Ook heb ik een stapelbed uit één van de gezinshuizen gehaald en daar gebracht zodat de meisjes in ieder geval een bed hebben; die sliepen op een tweepersoonsbed samen met hun moeder. Dit bed is in elkaar gezakt een paar weken geleden, dus nu slapen ze op een matras op de grond. 

Maar wat we nog heel erg nodig zijn is:

  1. een bed met matras voor de moeder
  2. financiën om de elektriciteit aan te kunnen laten sluiten
  3. keukengerei
  4. financiën om de laatste materialen voor het afwerken van haar huisje te kunnen kopen (o.a. glas voor in de tweede hands ramen die ze zelf gekocht heeft, stucken van het huisje aan de buitenkant, een watervoorraadbak van 500 liter en de plaatsing daarvan boven op het dak, ( waarvoor ook nog een stukje beton gestort moet worden).

Mocht iemand van u/jullie het op z’n hart hebben om deze familie te helpen, dan heel graag!!!
Wij geloven met heel ons hart dat als ze binnenkort op zichzelf kan wonen, weer een baan heeft en goede begeleiding, dit gezin weer in goede balans zal komen.

Op het ogenblik komt deze moeder op de donderdagmiddagen bij ons op Mission Horeb om “handenarbeid les” te volgen, samen met onze 4 grote meiden, die allemaal al boven de 18 zijn. Dan maak ik ook altijd gebruik van een moment om even samen te praten en ook bidden we samen. Dat maakt dat ze weer hoop en vrede ervaart, zodat ze weer “verder” kan. En zo mogen we dit gezin tot zegen zijn. Het is geweldig om “zoveel” voor iemand te mogen/kunnen doen om ze weer in hun eigen levensbootje op gang te mogen helpen. Wat een voorrecht!