Demi vertelt

Het prachtige Brazilië in contrast met de arme sloppenwijken ervan.

Het is triest om te zien hoe vele mensen moeten leven in een in twee dagen gebouwd huisje van hout op grond die niet eens officieel van hen is. Alleen de weg naar het huis toe is al zwaar om te lopen.

Wij westerlingen komen hijgend en puffend boven aan, terwijl de bewoners dit stuk meerdere keren per dag moeten lopen. Ook met zware spullen of kinderen op hun arm. Geen verharde wegen, alleen maar los rood zand met scherpe steentjes.

In een van de huisjes gemaakt van hout, woont een meisje van 21 jaar met haar man, twee jonge kinderen en haar moeder. Ze is zwanger van haar derde kind. Ze moet haar kinderen op laten groeien in een wijk waar op elke hoek van de straat drugsdealers staan en waar meer dan de helft van de bewoners waarschijnlijk gewapend rond loopt. Dit meisje heeft de zelfde leeftijd als ik en heeft een totaal ander leven.

Zo’n reis naar Brazilië opent zeker je ogen. Het heeft ook mijn ogen geopend. Ik moet er niet aan denken om nu zwanger te zijn van mijn derde kind. Maar de situatie is niet te vergelijken.

Terug in Holland ben ik mijn leven en mijn situatie meer gaan waarderen. Zelfs mijn kleine studiootje waar ik in woon, voelt nu groot en rijk aan.

Liefs Demi Kleinsmann