Coronavirus

Geschreven door Bernard en Susanne
CORONA-VIRUS
Wat voelt het raar om nu een stukje te schrijven. Vorig weekend verstuurden we onze gebedsmail, was alles hier in Brazilië nog rustig en leefden we mee met onze landgenoten. Het dagelijkse leven in Nederland kwam tot stilstand, terwijl het leven in Brazilië nog gewoon door leek te gaan. Op een aantal besmettingen na dan. Inmiddels is de situatie hier totaal omgedraaid, is het dagelijks leven bij ons ook tot stilstand gekomen en draaien we voorlopig geen semi-internaat. In dit stukje meer over de huidige situatie met betrekking tot het semi-internaat.

Maar eerst gaan we een paar weken terug in de tijd. Dinsdag 11 februari 2020. De Braziliaanse zomervakantie was voorbij en het semi-internaat ging weer van start. Wat een feest! En wat een grote groep nieuwe kinderen! Van de ochtendgroep was meer dan zestig procent nieuw. Nog ruim een maand zouden we bezig zijn om alle inschrijvingen af te ronden. De aanvragen bleven binnenstromen en we moesten vaker ja dan nee verkopen. Vorige week maandag werden de laatste drie plekken vergeven. Nog nooit hadden we zoveel kinderen op het semi-internaat: 52 in de ochtendgroep en 56 in de middaggroep. (De tekst gaat verder onder de foto.)

Begin maart hoorden we de eerste berichten over het corona-virus. Vrijdag 13 maart hadden we contact met onze familie in Nederland en ging het opeens heel snel. Het dagelijks leven in Nederland kwam tot stilstand. Twee dagen later, op zondag 15 maart, werd er voor het eerst bij ons in de kerk over het corona-virus gesproken. Maandag kregen we allerlei berichten dat het dagelijks leven in Brazilië ook tot stilstand zou komen en woensdag 18 maart werden de scholen gesloten. Aangezien wij altijd de scholen volgen, besloten wij al snel dat het wijs was om ook het semi-internaat stop te zetten. In eerste instantie zouden de scholen hun deuren slechts voor drie dagen sluiten, maar toen wisten we al dat dit ongetwijfeld verlengd zou worden. De verwachting is nu dat de scholen tot 20 april dicht blijven.

Zolang de scholen niet draaien, is er geen semi-internaat. We zijn gewend aan veel persoonlijk contact. Zowel met de kinderen tijdens het semi-internaat als tijdens de bezoeken met de ouders. Opeens valt dat weg. Qua bezoeken doen we alleen nog de hoogstnoodzakelijke bezoeken, zoals het uitdelen van voedselpakketten. En dan nog houden we afstand en kunnen we niet blijven praten. Daarnaast zoeken we naar nieuwe manieren om de komende weken contact met de kinderen te houden. Wellicht biedt een groepsapp op WhatsApp uitkomst, zodat we toch nog een Bijbelverhaal, een liedje of poppenkast met de kinderen kunnen delen. (Als de ouders tenminste een smartphone hebben.)